Op vrijdagavond 25 januari, kregen trainers van Volley2b, Hou Stand en VC Deo een clinic van Nevobo en RTC trainer William Klaver. Met een groep van 30 (assistent-)trainers en 40 jeugdspelers uit de CMV werd door William Klaver een inspirerende sessie gegeven over bewegen, uitdaging en motivatie. Gerard Molenaar, al jarenlang een vaste waarde bij de jeugdtrainers en dit seizoen trainer/coach van Meisjes C1, schreef een boeiend verslag van deze avond!
Wat maakt zo’n volleybalclinic nu zo inspirerend?
Allereerst waren de oefeningen in al hun eenvoud uitdagend voor elk niveau, en bovendien werd techniek, beweging en balgevoel slim gecombineerd in elke oefenvorm.
Het aantal balcontacten van elk kind was maximaal, omdat de trainingsvormen vaak alleen of in tweetallen werden gedaan. Een korte heldere uitleg en gaan met die banaan. Het was opmerkelijk hoe snel jeugdspelers aan de slag konden zonder vragen te hoeven stellen. Je zag plezier op de gezichten van de spelers, en ze voelden zich uitgedaagd om hun grenzen te verkennen. Met positieve feedback probeerde William de spelers te stimuleren om ‘fouten’ te maken, want zonder het maken van fouten, kun je geen grenzen verleggen.
Verwerk steeds simpele puntentellingen in je oefeningen, en kies ook bonuspunten uit voor de extra uitdaging, want zo krijg je focus in de oefening en feedback op wat je leert. Wees als trainer niet te voorzichtig met uitdagingen. Spelers hebben meer rek dan je denkt en dan ze zelf denken. Breng ze in een andere ‘mindset’ in de geest van Pippi Langkous “ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”!
Verder hield William een pleidooi voor chaos of liever ‘Gaos’ met de G van goed. Chaos geeft spelers de kans om zichzelf onder moeilijke omstandigheden te leren redden. Als er bijvoorbeeld meerdere ballen rondgaan in een oefening moet je na elke actie direct klaar staan voor een andere actie. Laat spelers het zelf oplossen, ook al gaat de eerste 20 keer geheid fout. Je zult zien dat het ze gaat lukken.
Verder vroeg William aandacht voor vaste onderdelen van de warming-up: springen/sprinten, duikelement en balgevoel. Alles was erop gericht om actiegericht te leren en voortdurend grenzen te verkennen. Overigens zag William dat als algemeen levensmotto, en daagde hij ook de trainers uit om uit hun comfortzone te komen, en nieuwe uitdagingen te zoeken. Probeer nieuwe dingen uit, leg de regie bij de spelers, durf te improviseren.
Aan het eind van de clinic kon iedereen naar huis met een koffer vol inspiratie.
Rest mij alleen nog de complimenten voor de organisatoren om in de duur van niet meer dan een vijfsetter een mooi en heel praktisch programma met de juiste spanningsboog voor jeugdspelers en -trainers op allemaal verschillende niveaus neer te zetten. Zeer geslaagd!